Quand la boiteuse s'en va au marché...

Je sais, het is alweer eventjes geleden dat ik hier wat informatiefs geschreven heb over mijn al dan niet nog in levend zijnde toestand. Tijd voor een update dus van de voorbij week in Montpellier

Lundi

8u les is echt te vroeg voor een normale mens, en ik woon dan nog zo dicht bij school. Na wat rondvragen in onze klas blijkt dat er mensen zijn die hiervoor om 6u opstaan!!! En die vinden dat allemaal doodnormaal. Gelukkig eindigt deze lesdag al rond de middag. Tijd om de studentenkaart te regelen denk ik dan, maar helaas onze erasmusverantwoordelijke is ziek. geen studentenkaart=geen bankrekening=geen sport=geen CAF beursaanvraag. Je déteste la bureaucratie!
's Avonds proberen we de uniefresto Triolet uit. De meningen zijn verdeeld maar voor 3 euro kun je echt niet klagen over de groentjes die er wat amorf uit zien. Vooral het flubberachtig koffiedessertje(waar ik vriendelijk voor paste) was opmerkelijk grappig. Erna nog op de valreep mee het stad in gesleurd door Sarah, Daniella en haar columbiaanse vrienden, Betty en Camion, naar de erasmusmondaynights @ australian. Eenmaal daar aangekomen beseft dat binnenraken in de Australian op maandag echt mission impossible is. Dan maar naar de Manhattan geweest, typisch studentensfeertje maar die muziek miljaaar. Ik dacht echt dat the ketchupsong nu toch wel verboden moest worden. Dit weekend gaan we dus op zoek naar een DnB feestje...

Mardi

Alweer 8u les die verdomde matras blijft me pesten en laat me niet slapen zoals een vermoeide erasmusganger zou moeten slapen. Na de les trek ik het stad in met de fiets om toch maar es te horen of ik geen bankrekening kan openen maar helaas geen studentenkaart is geen bankrekening. Ik besluit als troostprijs dan maar een zakje macarons te kopen in een veeeel te poepsjieke patisserie. Het kreng achter de toog keek me dan ook aan alsof ik net van de straat geschraapt was. Maar het moet gezegd zijn: Vive les macarons. Dude waarom verkoopt er dat bijna niemand in België. Ik zie hier een duidelijk gat in de markt waarmee Julie's House torenhoge winstmarges zou kunnen boeken.
's Avonds alweer ne resto Triolet meeting voor de balletjes in zeer weinig tomatensaus. Ik ga denk ik toch een alternatief moeten zoeken of ik krijg hier een chronisch vitaminentekort. 's Avonds uitgeteld nog wat lessen overgeschreven en braaf om 23u30 gecrasht.

Mercredi

Volledig dagje les met een middagpauze van 15 minuten = knock out
'S Avonds bleek er opeens ergens in Batiment 1 van onze cité een "Drink" te zijn met een paar Montpellianen die Laurent in de loop van de week heeft ontmoet. De drink bleek algauw een soort van kookavond te worden. Was blij dat ik al gegeten had want serieus: hamburgers met penne en ketchup, wtf??? Het zal wel de lokale préparty-maaltijd zijn. Sofie bracht ook nog haar Oostenrijkse "austrian" buddy Bassie mee of zoiets. Chillste kerel op aarde en ik had via skype verstaan dat hij "Australian" was. Dus vanaf nu is dat den aussie. Daar dan maar eventjes naar toe getrokken want 's anderdaags alweer om 8u les. En die lessen die nog over te schrijven zijn blijven maar liggen.

Jeudi

Een lange voormiddag les. Dat zijn hier 3 lesblokken van 1h30, vermoeiend! Onze erasmussecrateresse, Sandra zou normaal terug moeten zijn vandaag dus gingen we eens kijken voor onze studentenkaart. Maar helaas ze was weer ergens anders of ik weet niet wat het nu weer was. In elk geval tegen dat we die studentenkaart gaan ontvangen is het hier september denk ik. Dan maar huiswaarts getrokken om eens wat lessen in te halen want 's avonds om 18h was er Franse les. Ze hebben mij in een andere groep gestoken dan Marieke en Daniella. Wat ik al vermoedde want ik had die test zo rap rap ingevuld en ik kan dan wel denken dat ik Frans babbel mijn schrijfstijl laat duidelijk te wensen over. De groep waar ik in terecht kwam bleek te bestaan uit 2 Mexicanen, 4 Chinezen die echt geen woord Frans spreken en superbeschaamd zijn echt schattig om te zien eigenlijk, 6 Spanjaarden die ergens achteraan in het lokaal wat samentroepen en constant in het Spaans zitten te roezemoezen en dan nog 4 Ieren, 2 Duitsers en een Oostenrijkse. Ik vind het echt wel grappig die Franse les, of ik er veel zal bijleren weet ik niet want we hebben zelfs nog over geen werkwoordsvormen gesproken. 's Avonds dan was er een al lang op voorhand geplande "eramsusdrink" in Batiment 1. Daniella en Sarah kwamen ook afgezakt uit hun cité en eenmaal in dat gebouw aangekomen was het weer "chaos total". In elke keuken was er daar wel iets aan de gang. Verdieping 0: zatte agressieve Franse macho's verdieping 1: een braaf studentje die echt niet wist wat er in zijn gebouw aan de gang was verdieping 2: Nog wat Spanjaards meegenomen die ook op zoek waren naarda feestje. Uiteindelijk was het blijkbaar te doen in de keuken van verdieping 4: Veel volk, veel lawaai en uiteindelijk buitengesmeten door een woeste concierge rond 23h. We zijn dan maar met heel de bende op de tram gesprongen richting stad. Echt hilarisch, die begonnen daar te zingen en te springen:"Montpellieeeer Montpellieeer Montpellieeeeeeeer" En die tram maar meebotsen op het ritme van het liedje, ik dacht echt dat we ook uit de tram gezet gingen worden. Uiteindelijk zijn we dan aangekomen in de "Cargo" een of ander studentikoos discotheekje. Ik was zonder fiets gekomen net als Daniela en Marieke die dezelfde kant opmoeten om huiswaarts te keren dus besloten we de laatste tram van 1h te halen. Simon, een overactieve Bosniër had ons nog gewaarschuwd dat we te laat waren en inderdaad. De tram verdween voor onze neus. Maar met genoeg wijn in het hoofd is dat grappig. En wat doen avontuurlijke mensen dan: "autostop". Dat gaat hier vlotjes zeg! De eerste auto die stopte ging onze kant niet op, de tweeden ook niet, de derde zat vol met nogal lugubure player types en we hebben dan ook vriendelijk bedankt en dan de vierde auto was prijs. De bestuurder, Pedro, is een half Fransen half Spaanse zot die hier voor zijn werk Flamenco speelt in de Spaanse bar "Al andalous". Onderweg naar ons kot was hij heel zijn visie over autostop aan het uitleggen en ons ondertussen aan het uitnodigen voor zijn verjaardagsfeest. Vriendelijke mens, hij is rondgereden om eerst Marieke en ik aan Colombière af te zetten en dan nog naar Vert Bois om een iets te scheve Daniella te droppen.

Vendredi

Pas om 11u les en eindelijk eens beter geslapen. Het was weer een warrige les Animaux Aquatique. Die praten hier zo snel dat tegen je een zin vertaalt hebt in je hoofd ze alweer een ander onderwerp hebben aangesneden. Ik ga hier echt nog zweten denk ik op gebied van school. En de lessen gaan er hier dus zo aan toe: Als een student iets niet begrepen heeft, onderbreekt die zonder boe of ba de prof en stelt zijn vraag. Die proffen vinden dat hier normaal en antwoorden dan zo'n beetje. In de klas zelf is er suuuuperveel kabaal want die tetteren echt continu. De prof van vrijdag heeft dan ook een tiental minuten zijn les onderbroken om een soort filosofische uitleg te geven over ons babbelgedrag. Dan nog zoiets vreemds: cursussen dat kennen ze hier niet, ze werken met Polycops oftewel slides. En als je een cursus wil kan je het geluk hebben dat de prof voor het desbetreffende vak ergens op internet een soort van tekst bij de polycops gepost heeft. Aan jou om uit te zoeken welk document uit de 55 documenten je moet afprinten en welke niet. Dat wordt werk voor dit weekend, een copycenter vinden en eens alles afprinten. En dju ik ben mijn perforator vergeten.

's Avonds waren "les 2 nouvelles belges" uitgenodigd op een klasfeestje op Marie haar kot. Die woonde aan het ander eind van Montpellier en twee trams later zijn we aangekomen (een uur te laat). Iedereen was daar precies al ferm in de wind. Ik was zo blij om te zien dat die mensen buiten de schoolmuren ook gewoon normaal zijn zoals wij want ik klas lijken die zooo serieus. Ideaal moment dus om eens wat klasvolk beter te leren kennen. Ik stel je voor:

Marie: een supervriendelijke ietwat beschaamde bij wie het feestje georganiseerd werd, snowboard ook en we gaan mss samen met Julie en nog een vriend van hen eens een weekendje boarden.

Julie: Ook e vree toffe uit onze klas houdt van SKA, the bloody beetroots en festivals en heeft echt e grappige zware stem

Aurélien: kerel uit onze klas met echt de moeilijkste naam ever, ook vree sympathiek
Sandra: prototype van een echte française
Cyprien: dude uit onze klas die blijkbaar te goeie cocktails kan maken en met een trotinette naar de les komt ?wtf?

Lhing: een Chinese kerel die hier drie jaar komt studeren en 6 maanden terug nog nooit Frans had gesproken

Claire: babbelkous die er gistern niet was omdat ze een voedselallergie heeft en iets verkeerds gegeten had

Emily en Angèle: ook 2 tetterkousen die al de volgende klasevent op maandag hebben aangekondigd...

Er zijn er nog veel meer maar ik kan echt de namen niet meer onthouden het was in elk geval een geslaagde avond.

Dit weekend ga ik alweer wat lessen inhalen die overlapten, slapen en met de erasmusvrienden van het eerste uur: Daniela, Laurent en Sarah eens een drum 'n' bass feestje opzoeken. We hebben dringend nood aan muziek die geen pijn doet aan de oren.